Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Νίκος Καββαδίας

Σαν σήμερα, το 1975, έσχισε τη θολή γραμμή των οριζόντων,
γράφαμε πέρυσι...
και συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από τη γέννησή του.



Φάτα Μοργκάνα

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Μαρίζα Κωχ
Πρώτη εκτέλεση: Μαρίζα Κωχ


Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.
-----------------------------------------
Για το Νίκο Καββαδία και εδώ

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Καλησπέρα και από εμένα :)
Υπέροχος ο Καββαδίας..αγαπημένος!
Χιόνισε σήμερα;

:)

Ιωάννα Λουλάκη είπε...

Μόλις τώρα είδα την ...επίσκεψή σου και πολύ χάρηκα!!
Όχι δε χιόνισε, το βλέπουμε όμως στο Γράμμο...
Η ποίηση,οι τέχνες... μάς φέρνουν κοντά.
Νάσαι καλά και να μας οδηγείς στις τέχνες με καλλιτεχνικό τρόπο roadartist μας...